Heel eerlijk gezegd vond ik in verbinding zijn met mezelf ontzettend lastig na mijn bevalling. Ik ging helemaal op in alles wat er gebeurde en moest gebeuren voor de baby – althans: ik dacht dat dat allemaal moest gebeuren.
niet als jezelf voelen
Spetters
Onverwacht zie ik ineens roze en witte vlekjes. Nu ik goed kijk lijken het er steeds meer te worden, net leken het er nog maar drie.
Je intuïtie en een blikseminslag
De bliksem is ingeslagen tijdens de bevalling, in jou. En dat doet iets met je. Nou ja, niet ‘iets’: héél veel! Dat doet iets met je hoofd, dat doet iets met je lijf, dat doet iets met jou als persoon. Waar je eerder feilloos op je intuïtie, op je innerlijke kompas kon varen, kan het nu heel goed zijn dat je dat kompas niet eens meer kan vinden.
Koffie-infuus
Ik moest de neiging onderdrukken om mijn hoofd op de tafel te leggen en m’n handen als kussentje te gebruiken… ‘Ik wil wel een koffie-infuus vandaag’. ‘Maak jij er een op je werk en ik thuis!’
Afhankelijk
Jeetje…dat ze daar ook zo van afhankelijk zijn
Geniet ervan hé?!
Ik hoor het mezelf nog zo zeggen: geniet ervan he?! Ik zwaai nog een keer als ik de trap afloop naar de kraamvrouw die met haar pasgeboren baby op bed zit. Maar eerlijk waar: Hoe dan?!
Draag jij ook een regenboog op je nagels?
Als je nagellak je stemming zou weerspiegelen!
Van donker naar licht
Lente-equinox. Het begin van de lente, het lekkere weer: normaal zou je ervan genieten. Maar nu…
Boos? Ik ontplof!
De hele dag op ontploffen staan…heel vermoeiend! (Ook niet zo gezellig natuurlijk)
Waar komt dit vandaan? En wat nu?
Lees mijn nieuwste blog!
In de war sinds de bevalling
Hoe vaak denk jij dat zinnetje: Sinds de bevalling…?
Soms lijkt het wel alsof alles anders is sinds de bevalling. Alsof jij anders bent. Sinds de bevalling voel je je nogal in de war. En daar is een hele logische reden voor.