Sinds de bevalling voel je je vreselijk in de war. Je hebt het gevoel dat je jezelf niet meer bent. Helder nadenken of op je intuïtie vertrouwen lukt niet, je kunt bijna geen gedachte afmaken. Het is alsof je uit staat en een andere versie van jou de dingen doet. En anders doen lukt niet. Gisteren voor het wandelen bijvoorbeeld: na 3 kwartier had je eindelijk alles om mee te nemen. In de auto zit je als een havik naar je kind te kijken of hij nog adem haalt, tijdens het wandelen ben je alleen maar aan het tellen wanneer jullie weg moeten en hoe ver het nog is, zodat de volgende voeding op tijd is. Je hoort geen woord van wat je man zegt, en compleet bezweet en uitgeput kom je thuis.

Moedergevoel – wat is dat?! Je zag het al wel voor je: op je vrije dag lekker met je kind zijn. `s Ochtends in bad doen, even spelen na de voeding, tijdens het slaapje ruim je op en lees je een tijdschrift op de bank. En `s middags samen op pad: langs een vriendin om bij te kletsen. Maar de realiteit is zo anders: Het ‘ontspannen, vrolijke moeder met blije baby’-plaatje is ver te zoeken. Je vraagt je af waarom jij dat niet hebt. Hoe komt het dat je dat niet voor elkaar krijgt? Je voelt de stress opkomen als je man de deur uit gaat, je krijgt je kind niet rustig als hij huilt en het voelt alsof je faalt. Waarom krijg ik dit niet voor elkaar?!