De zooi in huis lijkt dagelijks niet meer te overzien. De algemene trend van mijn medehuisbewoners is (lees kinderen en vriend): gooi maar neer. Punt. Niks anders. Nog niet eens: doe ik later wel. En niet op één plek, nee het hele huis is nu mikpunt van spullen geworden. Stofzuiger? Sneeuwschuiver!
Boos
Reacties op mijn bevalling!
Die reacties op mijn bevalling! Het lijkt wel alsof het ze niks kan schelen…Van de een krijg ik ‘Maar je hebt je baby toch?’, de ander zegt doodleuk ‘Je wist toch dat het zeer zou doen?’ en de beste tot nu toe ‘Nou, je man ziet er slechter uit dan jij. Gaat het wel met hem?’
Mini meltdown
Ken je dat? Dat jezelf voort blijven duwen terwijl je eigenlijk niet meer kan? Je wil even niet meer denken aan wanneer de volgende fles er in moet, je mail weggewerkt en je wil al helemaal geen ‘mama’ meer horen… Maar je zegt het alleen in je hoofd. NU EVEN NIET!
Krijgen wat je verdiend
Denk je dat weleens: Waar verdien ik dat aan?!
Hoeveelste keer is het voor jou?
Het is weer zo ver: moederdag!
Boos? Ik ontplof!
De hele dag op ontploffen staan…heel vermoeiend! (Ook niet zo gezellig natuurlijk)
Waar komt dit vandaan? En wat nu?
Lees mijn nieuwste blog!