Ik frustreerde me steeds meer de laatste tijd
De zooi in huis lijkt dagelijks niet meer te overzien. De algemene trend van mijn medehuisbewoners is (lees kinderen en vriend): gooi maar neer. Punt. Niks anders. Nog niet eens: doe ik later wel.
En niet op één plek, nee het hele huis is nu mikpunt van spullen geworden. Op bureau`s, tafels, kastjes, en álle vloeren. En ik: de enige opruimer. Waarbij ik meer een sneeuwschuiver dan een stofzuiger nodig om hier doorheen te komen.
Elke dag, váák per dag, kom ik dit tegen. Waar ik ook kijk! Grrrrrrrrr!
Ik kan natuurlijk van alles doen om te zorgen dat het huis enigszins opgeruimd blijft. En zeker: afspraken maken, voordoen en samendoen levert veel op. Maar deze week zit het me tot hier!
Inmiddels zit het me zó dwars dat ik er ook nog eens ongelofelijk boos over ben
En wat doe ik: mijn boosheid eerst voorzichtig, maar daarna helemaal eruit gooien:
Wat er allemaal anders moest, dat het zo`n rotzooi is, dat ik niet in mijn eentje hoef op te ruimen, dat spullen niet op de grond horen, dat lege verpakkingen echt in de prullenbak horen – ga zo maar door. En dat vol emotie.
Mijn lieve vriend dacht: Waar maak je je druk om?! En die haalde vooral zijn schouders op en zei zoiets als dat het allemaal wel mee viel.
Ja, toen ontplofte ik
Daar ging ik de mist in: Je boosheid kwijt willen bij iemand die er niet in geïnteresseerd is werkt helemaal de andere kant op. Mijn opgekropte energie kreeg ik zo`n beetje recht terug in mijn gezicht. Ik werd alleen maar nóg kwader!
Voor mijn gevoel had ik beter tegen de muur kunnen praten (nou ja, tieren eigenlijk) dan tegen hem.
Een dag later heb ik tegen een vriendin aan zitten mopperen. Ze wilde graag luisteren en herkende ook nog waarom het me nou zo dwars zat. Herkenbaar onderwerp blijkbaar. Dat werkte veel beter!
Uiteindelijk is het wel de vraag hoe erg is het nou eigenlijk dat het huis een rommel is. Hoe belangrijk is het in het grote plaatje? Ook als dit een dagelijkse frustratie is.
Hoe erg is rommel, in vergelijking met waar jij misschien wel last van hebt?
En dat is zo. Dan valt dit best mee.
Waarom ik dit dan toch vertel?
Omdat waar je ook boos over bent, dit gek genoeg hetzelfde werkt. En het systeem van boos worden en dat daarna weer kwijt raken, werkt voor ons allemaal op dezelfde manier. Op een gegeven moment moet je je boosheid kwijt.
En als je dat bij de verkeerde persoon doet – zoals ik – dan wordt je van een pruttelende vulkaan een lava spuwende vulkaan.
Helpt niet, niks opgelost, boosheid niet gezakt.
Dus tip voor het weekend: vindt iemand om tegen aan te mopperen die wel geïnteresseerd is.
En als je nou benieuwd bent hoe je het dan ook niet meer opbouwt: mail me op info@deruytertrainingencoaching.nl en je komt er achter!
Nu ik uit gemopperd ben ga ik mijn vriend vragen zijn spullen op te ruimen 🙂
