Jeetje zijn ze zo afhankelijk?
Yep, dat zijn ze.
Kom je gauw genoeg achter!
Je wist heus wel voordat je een kind kreeg dat je een luier moet verschonen, er melk in gaat en ze nog niet zelf kunnen lopen. Tuurlijk, je bent niet gek.
Maar hoe vaak je die luier staat te verschonen!
Niet te geloven toch?! Denk je dat je net klaar bent met alles, kun je het hele gebeuren opnieuw doen.
Armpjes die niet vanzelf door mouwtjes gaan, lekker langs de randjes gelekt, poep aan de voeten en als je pech hebt ook aan de handen. Ja, soms die van jou ook.
Dat is niet het enige
Waar niet iedereen bij stil staat, is dat kinderen van hun opvoeders ook afhankelijk zijn voor liefde. Om te overleven hebben ze liefde nodig.
Liefde betekent er zijn, ook als je moe bent, geen zin hebt, je nog 100 andere dingen te doen hebt.
Liefde betekent aandacht, met volle aandacht er zijn. Niet je mail checken en hapjes in zijn mondje stoppen. Of bellen en met je kind praten. Dat is geen aandacht.
Het is ook geen aandacht als je met je hoofd ergens anders bent
Bijvoorbeeld bij hoe rot je je voelt. Of dat je dit helemaal niet wil. Of die bevalling die weer eens door je hoofd flitst. Ook dan ben je niet met je aandacht bij je kind – logisch ook.
Alleen: je kind heeft het wel nodig.
24 uur lang…
Natuurlijk betekent het niet dat je 24 uur van de dag met je kind hoeft bezig te zijn. Of dat je je oudere kinderen minder aandacht hoeft te geven. Of dat je geen tijd of dingen voor jezelf mag doen. Juist niet, en zeker dat laatste zorgt er weer voor dat je er wel echt kan zijn voor je kind.
Maar wanneer je met hem bezig bent, dat je er bent.
En ja, dat is een opgave
Ik kan me genoeg momenten herinneren dat dat niet lukte. Dat ik al blij was met een aai over hun bol kunnen geven en er iets te eten was. En dat is ook oké. We zijn ten slotte maar mens.
Wanneer het niet lukt
Wanneer je uitgangspunt liefde geven is, dan doe je dat in alles. Ook wanneer het niet lukt. Dan is dat niet vanuit ‘ik moet dit doen en het moet lukken’, met alle spanning en stress die er daardoor is. Maar vanuit ‘ik doe mijn best voor jou, voor ons, en dat is goed genoeg’.
Vanuit daar kun je dan kiezen voor: ‘ik heb geen energie en doe heel makkelijk vandaag.’ Waardoor je ontspannen je kind de kant en klare maaltijd zit te geven. Jij meer rust en tijd, want: niet koken en minder op te ruimen. En hij: jouw aandacht tijdens de maaltijd.
Je bent geen superwoman
Je bent gewoon – net als ieder ander – een mens. Soms lukt het dus niet. En dat is oké.
Doe je best, dat is echt goed genoeg.
En niet alleen voor je kindje. Ook voor jezelf.
Dus als het nou vaker niet lukt, vraag je dan hulp? Voor jezelf? En dus ook voor je kindje.
Want zo afhankelijk zijn ze dus…
Zorg dat je er voor je kind kan zijn. Hij heeft het nodig.
