Ken je dat? Zo`n speakertje in je hoofd die maar aan blijft staan. En hoe je die ook probeert te negeren, zachter zet, je aandacht richt op iets anders: je blijft het horen. Of je blijft de beelden zien. De speaker blijft maar tetteren, terwijl je dat helemaal niet wil en met iets anders bezig bent. Bloedirritant!
Sauna
Gisteren waren mijn vriend en ik naar de sauna. Samen een relaxte dag en onszelf verwennen met tijd voor elkaar, lekker eten en natuurlijk: de sauna. Wat een luxe vind ik dat!!
We doen dit niet zo vaak, maar we kwamen erachter dat er mensen zijn die dit wel heel vaak doen: de vaste gasten. Geweldig natuurlijk dat die mensen zich zoveel vaker hiermee verwennen en dat ze een gezellige dag hebben.
…en een speaker
Want dat was ook wat we merkten: gezelligheid! Deze mensen kennen elkaar al langer en praten graag bij. Overal waar ze elkaar tegen kwamen. De hele dag. In elke ruimte, gang, bubbelbad en zelfs in de sauna zaten ze te praten. Op een aardig volume deelden ze hun ervaringen en grappen. Voor hen: heel fijn, want het is heerlijk om te delen en goede gesprekken te hebben. Voor mij: ik wilde graag rust en dat betekent voor mij ook stilte. Het was voor mij net alsof er overal waar ik kwam een speaker aanstond met geklets.
Van hard werken naar vragen
Wat ben ik gaan doen? Rust zoeken met die speaker op de achtergrond. En daar heb ik echt mijn best voor gedaan. Stond ik bij het fonteintje, dan hield ik mijn aandacht bij mezelf. Stond ik in de scrubruimte, dan dacht ik bewust alleen na over het scrubben. Zat ik in een sauna, dan richtte ik me op mijn ademhaling. Ik was hard aan het werk! Maar ja, hard werken en rust voelen gaat niet samen. Het relaxen schoot niet echt op dus: ik was hard aan het werk met de speaker aan.
Gelukkig bedacht ik me dat ik vooral degene was die er last van had. En dat ik op zoek kon naar andere oplossingen, want dit werkte nog niet. Dus toen ik weer in de sauna zat heb ik het ze gevraagd: Willen jullie hier stil zijn? Natuurlijk wilden ze dat! En het was meteen de hele tijd stil. Vervolgens duurde het bij mij nog even voor ik tot rust kwam, en toen schakelde ik van hard werken naar relaxen en werd ik steeds rustiger. Fijn!
Zo`n speakertje kan dus best lastig zijn
Wat ik vaak bij mijn cliënten zie is dat hun speakertje bestaat uit de ervaringen rondom de bevalling. Maar deze speaker staat aan in hun hoofd. De geluiden, de beelden die blijven maar aan staan, overal waar ze heen gaan komen ze die tegen. En juist wanneer ze rust zoeken lijkt het alsof de volumeknop harder wordt gezet.
Dat harde werken doen ze ook: focus op de baby, zorgen dat iedereen op zijn minst eet en zichzelf afleiden zodat ze het geluid van de speaker maar niet horen. Helaas: ook voor hen lost dat het niet op.
Zo`n speaker die je de hele tijd hoort – dat drukt op je. Dat drukt op je vermogen om tot rust te komen, om na te denken, om de regie te houden.
Want op het moment dat mijn cliënten willen vragen of het stil kan zijn, lukt het vaak niet eens meer om dat gewoon te vragen. Ze zijn er dan zo klaar mee dat ze dat eruit willen schreeuwen.
Uit met dat ding!
Gelukkig kan je die speaker uitzetten, kun je die druk van je afhalen.
Als ik terug denk aan de sauna: het was goed om te bedenken dat je in het bubbelbad lekker mag kletsen. Juist daar! En om te vragen wat ik wilde: stilte. Daarna lukte het me om te doen waar ik echt behoefte aan had: relaxen.
Hoe fijn zou het voor jou zijn om die speaker uit te zetten? Om weer de regie te hebben over wat er in je hoofd gebeurt? Zodat je hoofd je niet steeds weer meeneemt terug die bevalling in?
Wil je het daar met me over hebben? Vraag dan een gratis sessie aan en we bespreken samen hoe je dit kunt doen.
