Elke keer als je onder de douche stapt begin je automatisch jezelf het verhaal van de bevalling te vertellen. Hoe je de weeën stond op te vangen toen je net in het ziekenhuis was, het sterke geurtje wat de verpleegkundige op had, hoe ze de CTG banden om je buik probeerden te doen, het inwendig onderzoek en hoe ze je de uitkomst vertelde: je ziet het voor je. Ergens halverwege het verhaal merk je wat je aan het doen bent: je bent jezelf dit weer aan het vertellen. Waarom eigenlijk? Je gedachten dwalen af en zonder dat je het merkt gaat de film verder.
Hoe houden jouw bevallingservaringen jou nog bezig? Zie je het nog voor je alsof je daar weer bent? Heb je ook zo`n film in je hoofd die eindeloos op herhaling staat?
Soms blijven deze ervaringen meer dan herinneringen. Soms blijven ze je, zonder dat je er iets aan kan doen, op de meest onverwachte momenten bezig houden.
Wil je hier meer over weten? Of wil je weten wat je hier aan kan doen?
Stuur me een DM of mail me op info@deruytertrainingencoaching.nl
