Vandaag mag ik door een blizzard lopen – voor Nederlandse begrippen dan. En ik ben één van die gekke mensen die een sneeuwbui zoals deze leuk vindt. Écht leuk. Dus voor mij is het MAG.
Heerlijk
Sneeuw in mijn gezicht, de kou op mijn wangen, lekker warm ingepakt.
Het meest houd ik nog van het moment als het nét gestopt is met sneeuwen.
Niet doordat de meeste mensen dan nog binnen blijven.
Maar door de stilte
Sneeuw geeft voor mij stilte buiten.
Er lijkt wel iets in de lucht dan.
Ja: sneeuw 😊
Ik zie mn zusje al gierend onder de tafel liggen bij deze opmerking –
Maar precies: sneeuw en stilte
Daar loop ik dan: de sneeuw wordt om me heen geblazen en veel zie ik niet. Zoals die sneeuw hier rond waait doet het me denken aan hoe het in je hoofd kan werken – beroepsdeformatie!
- Alles door elkaar
- Er is geen begin of einde meer aan te knopen
- Niks te zien
- Het lijkt wel of je nergens heen gaat
- En als ik eerlijk ben: lopen, praten, functioneren: het is een heel stuk moeilijker in deze sneeuwbui
Een sneeuwbui in je hoofd, of voelt het meer als een blizzard?
Want als vrouwen me vertellen hoe hun gedachten gaan sinds de bevalling, dan lijkt dat voor mij hierop. Precies dat rijtje wat hierboven staat. Alleen dan niet aangekondigd door het weerbericht. Totaal niet aangekondigd trouwens. Niet in de verste verte verwacht.
En ineens staan ze in een sneeuwbui. Een hele grote.
- Ze voelen zich niet meer zichzelf.
- Ze kunnen niet meer nadenken zoals ze gewend waren.
- Ze kunnen bijna niks overzien.
- Gedachtes zijn niet af te maken.
Yep: een blizzard in je hoofd.
Helaas zonder weerbericht die erbij zegt wanneer het over is. Dat het weer over gaat. Wat voor weer er daarna komt. En het tegeltje ‘Na regen komt zonneschijn’ is al in de kliko beland. Met een goede harde worp zeg maar.
Als jij nou diegene bent met een grote sneeuwbui in je hoofd:
Mag ik dan even je weerbericht zijn?
Voorspelling:
Eerst gaat de wind liggen, dan zal de kou afnemen en dan stopt het met sneeuwen. Echt. Af en toe komt er nog wel mist voor (veroorzaakt door de hoge drukgebieden die `s nachts nog wel eens wakker zijn), maar de stilte kan weer in de lucht blijven hangen.
Ik ga een droge broek zoeken – want nat en koud is het helaas wel.
